Μια βόμβα για την Κριτζά
Την ημέρα του Πάσχα ή μετά μια δυό μέρες αμέσως εκτύπησαν στην Κριτζά. Αλλά η βόμβα έπεσε σ’ ένα λόφο δίπλα. Μας ειδοποίησαν λοιπόν και εφύγαμε τότε όλοι. Μας ειδοποίησαν κάπως αοράτως, ανωνύμως ήλθε η πληροφορία. Εφύγανε λοιπόν όλοι, εκκενώθη ο Άγιος Νικόλαος και επήγαμε προς τα χωριά, προς την Κριτζά. Εκεί είναι μια μεγάλη οροσειρά, μια βραχώδης πτώσις που είναι τα βράχια πολύ ψηλά και κάτω ήταν κάτι θάμνοι. Επήγα λοιπόν, εγώ ήμουνα απάντρευτος τότε. Ο αδελφός μου έμενε στη Νεάπολη μαζί με τη μητέρα μου. Οι αδελφές μου ήτανε στο Ηράκλειο βέβαια, παντρεμένες εκεί. Εγώ επειδή είχα αυτοκίνητο επήρα όλους τους δικούς μας τους γνωστούς και επήγαμε και εστρατοπεδεύσαμε εκεί, με τη βεβαιότητα ότι θα αποφύγωμε αν κάνουν βομβαρδισμούς.
Προφορική μαρτυρία Στυλιανού Κούνδουρου
Χατζηπατέρας Κώστας και Φαφαλιού Μαρία, «Μαρτυρίες: Κρήτη 1941» (Αθήνα: Κέδρος 1993), σ. 77.
Ιστορία του Μεραμπέλου 